Rozwiązaniem było zastosowanie szerszej podstawy (parteru) domu i mniejszej, smuklejszej bryły piętra. Taki zabieg pozwolił na uzyskanie przestrzennego oddechu pomiędzy projektowanym budynkiem, a gęstą i masywna zabudową sąsiednich domów. Kluczowym elementem koncepcji są trzy funkcjonalne zadaszenia: nad wejściem, nad miejscem postojowym na samochód i nad tarasem. Zostały one połączone w jedną prostokątną płytę, wizualnie „wsuniętą” między kondygnacje budynku i przekręcona, aby ustawić ją równolegle do frontowej granicy działki. Takie rozwiązanie pozwoliło na znaczące zmniejszenie powierzchni zadaszenia, jednocześnie dodając bryle dynamiki.